Vorige vrijdag zijn we naar Putte geweest om verse asperges. Daarna naar ons Ma, want die dacht dat we haar niet meer wisten wonen. We zijn daar 's middags blijven eten en dan ben ik koorts beginnen krijgen en mij mottig voelen. Dit had natuurlijk niks te maken met het eten of het gezelschap.
Thuisgekomen ben ik dan beginnen hoesten. Een echte diepe vastzittende hoest zoals in februari. Ik begon ook lichtjes koortsig te worden... Met een Dafalgan en wat Stodal zal ik er wel vanaf geraken, dacht ik... De zondag, als ons Jaana hier was, heb ik het dan nog erger gekregen. In de namiddag zijn we even gaan wandelen en zijn we langs Dr. Leysen gelopen, een nieuwe arts in de omgeving. Ik zag dat die maandagochtend vrije raadpleging had en besloot er eens langs te gaan voor een tweede opinie (mijn huisarts had me gezegd dat hij me verder zou sturen omdat hij niks vond, maar we gingen dit nog wat uitstellen en pas doen als ik me terug slechter zou voelen!). Zo gezegd zo gedaan. Maandagmorgen was ik om 9 uur de tweede patient en ging rond half tien binnen. Hij heeft me onderzocht en voorgesteld toch maar eens een RX van de longen te laten nemen omdat hij blijkbaar nu toch wel een beetje ruis hoorde op mijn linker long. Verder heeft hij mij dan een antibiotica kuur (Augmentin Retard) voorgeschreven zoals ik in maart ook al gehad had. Maandagmiddag ben ik dan een RX gaan laten nemen in het UZA en ga morgen met het resultaat naar Dr. Leysen. Voor zover ik uit het verslag begrepen heb is er echter niets te zien. Ik ben benieuwd wat de reactie van dr. Leysen zal zijn. Gisterenavond, na de tweede inname van de antibiotica liep mijn koorts op tot 38°C. Ik heb Jaana in haar bedje gelegd en ben gaan slapen terwijl MJ nog aan het babysitten was bij onze DASkes. Vanmorgen hebben we Jaana dan naar huis gedaan en zijn direct terug gekeerd; om na het middageten wat te gaan liggen. Het heeft mij goed gedaan, want na twee uur siestaën voelde ik me al terug heel wat beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten