Woensdag den 11e hebben we nog een dag op Stefke en zijn broer en zus gaan letten. Donderdagmorgen om 8:40 uur een afspraak met mijn huisdokter om die op de hoogte te brengen van wat er op de planning staat. Tegen 19 uur dan naar het UZA waar men me vertelde dat er geen 2 persoonskamer ter beschikking was en ik dus op een 4 persoonskamer moest liggen tot er een andere vrij kwam. Mijn kamer was op C4 het nummer C422/bed 4. Ik heb mij geïnstalleerd en werd dan voorbereid op wat mij 's anderdaags te wachten stond. 's Anderdaags wisten ze niet hoe laat de operatie zou plaatsvinden. Opeens (rond half tien) stond daar een logistiek assistente om mij naar de operatiekamer te brengen. Ik was pas gewassen, was nog niet naar 't toilet geweest, had nog geen operatiekleed aan, geen speciale kousen enz... dus alle hens aan dek en ik werd weggevoerd... Toen ik op het operatiekwartier lag te wachten vroeg ik of ik naar het toilet mocht... Als ge kunt moet ge U maar wat inhouden, want hier is geen toilet en binnen het kwartier beginnen we er aan... Enfin ik hield mij in en inderdaad, binnen de vijf minuten lag ik op de operatietafel omringd door vier anesthesisten (of assistenten). Om 10 voor 10 kreeg ik dan een zuurstofmasker op en dan weet ik niets meer tot ik om kwart na één wakker werd. Tegen twee uur deden ze me terug naar de kamer en daar heb ik nog wat geslapen; Om 18 uur had ik echter honger en vroeg wat te eten. Tot mijn verbazing kreeg ik (nadat ik gezegd had dat ik al naar het toilet geweest was...) twee toastjes met confituur en een tas koffie. Dat heeft gesmaakt!
De zaterdag hebben ze dan ontdekt dat het Kalium-gehalte in mijn bloed te laag bleef. Dit zou te wijten zijn aan mijn bloeddrukverlagende pillen. Ze hebben mij dan in een baxter Kalium bijgegeven. Elke morgen om 6 uur werd er een bloedstaal genomen om het gehalte te controleren. Dit bleef echter te laag. Daarom mag ik mijn Co-diovane en Hygroton niet meer nemen en heeft men iets anders voorgeschreven. De zondag was de eerste keer dat ik te klagen had over het eten. Het kalfsgebraad was precies vlees van een 'oude ezel' zoals de Cois (een kamergenoot) zei. De worteltjes waren nog half rauw en de gebakken aardappeltjes waren precies drie keer gefrituurd... Voor de rest hebben we over het eten niet te klagen gehad. Alleen was er in de namiddag geen cognakske bij de koffie...
Maandag namiddag mocht ik om 14 uur het ziekenhuis verlaten. Ik moet wel elke dag een inspuiting krijgen (zelf prikken) tegen het flubiet en mijn bloeddruk in 't oog houden. Woensdag moet ik dan terug op controle voor mijn bloeddruk en het K-gehalte. Ik moet het nog een zestal weken kalm aan doen (geen zware inspanningen, niet meer dan 5 kg heffen, en niet aan sport doen). Wat ik op doktersvoorschrift wel moet eten zijn 'tomaten, bananen en veel zwarte chocolade'. Is da gene goeien dokter? Alleen van de twee glazen wijn per dag heeft hij nog niet gesproken; maar dat vraag ik hem morgen wel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten