Om 7:30 uur stipt was Sophie daar om ons naar Berchem te brengen. Onze trein zou pas op 20 over acht vertrekken, maar we hadden geluk en we konden nog mee met die van 10 voor acht.
In Zaventem aangekomen ging alles vlotjes en we konden om iets na 10 uur op de vlieger! Na een voorspoedige reis van 2:50 uur kwamen we iets later dan verwacht in Faro aan.
Hier de staanplaats zoeken van AutoRocha, waar we onze witte Citroën C1 met nummerplaat 53-OG-28 gingen ophalen. Om half drie plaatselijke tijd (ēēn uur voor Belgisch uur) kwamen we aan in Casa Bella Moura,
ons verblijf voor de volgende 14 dagen. We besloten geen middagmaal meer te zoeken en hebben rond 16:30 uur een stuk taart en koffie gekregen. Dat is hier elke dag voorzien.
Tegen half zeven zijn we een dagschotel gaan eten in 'O Grelhador' met alles erop en eraan waren we voor 32 € gesteld. 'S Avonds zijn we in de bar nog wat gaan lezen en drinken en tegen 22 uur kropen we ons bedje in.
Zaterdagmorgen waren we al om half acht op, zodat we tegen iets na achten aanschoven voor het ontbijt. Wij waren de eersten, dus van aanschuiven was geen sprake. Na een ontbijt zoals het hoort zijn we rond 10 uur richting kust getrokken. Dat is wel eventjes tegengeslagen met ons MJ die problemen had met hare knie.
Het is hier niet zoals bij ons... Een vlak stuk strand vindt je beneden, onderaan de rotsen. Om naar een volgend stuk te trekken moet je over de rotsen! Met een zere knie valt dat niet mee... En hoe langer we wandelden, hoe zeerder de knie.
Wij hebben hier een kaartje gekregen met de bezienswaardigheden en de restaurants, maar dat is niet op schaal, zodat ik me schromelijk vergist had in de afstand tussen het dichtsbijzijnde strand en de wandelboulevard van Armacão de Pèra, het stadje hier aan de zee. Uiteindelijk zijn we dan niet zo ver geraakt, maar een 600 tal meter ervoor teruggekeerd richting hotel. Onderweg wou MJ wat rusten en zijn we gestopt bij een restaurant dat pas geopend was, maar waar ze nog niet serveerden. De middagshift start hier vanaf half één. Wij bestelden iets voor te drinken en een plaatselijke specialiteit om te eten, nl Cataplana Peixa (een enorme kom visstoofpot...). Bij ons noemen ze dat een vispannetje als het vier keer minder is! Kortom, wij kregen het niet op! In totaal heeft ons dit 45 € gekost, maar het was deze prijs dubbel en dik waard. Tegen twee uur waren we klaar en konden we de laatste 600 meter naar het hotel aanvatten!
In de namiddag hebben we van ons terras genoten met een boekje en een wijntje. Als avondmaal hadden we een klein broodje, een fles rode, een fles witte wijn en wat beleg van de plaatselijke supermarkt 'Intermarche' meegebracht.
'S Avonds hebben we op RTL naar 'verstehen Sie spass' gezien en dan gaan slapen.
Zondagmorgen weer iets na de achten gaan ontbijten en tegen 10 uur vertrokken naar
Daar zijn we de oude Moorse burcht gaan bezoeken, maar veel verder zijn we niet geraakt (teveel naar boven en naar beneden) vanwege de zere knie. We zijn dan doorgereden naar Monchique, bekend voor zijn honing en 'eau de vie'...
We hebben daar wat rondgewandeld tot we honger hadden en zijn dan richting Foia gereden, het hoogste punt van de Algarve. Daar zijn we echter niet geraakt want onderweg zijn we gaan eten in restaurant 'Paraiso da Montanha'. Hier namen we elk een toeristenmenu met'Kip Piri Piri' (stukken gebraden kip) voor een totaal van 34 €.
In het terugkomen zijn we binnendoor gereden. Door bergen en dalen zonder een mens te zien... We reden naar Portimào en vandaar via Lagoa naar Porches en naar huis, waar we tijdig aankwamen voor een "Pasteis de Natta". Origineel komen die van Bellèm, maar als ze daar niet gemaakt zijn mogen ze die zo niet noemen. Soit, lekker waren ze in alle geval!
De rest is voor morgen!
1 opmerking:
Zie maar dat ons ma oppast met die knie!
Een reactie posten