Alles is nog niet klaar... Er waren nog zo vele 'werk' uren gepland om de kinderkamer en noem maar op... klaar te krijgen. TINUS trok er zich niets van aan en wou naar buiten... In de frisse lucht; genieten van het leven!
 |
| Onderwerp : Samen in verwachting... |
Ja, het is zover. De tweede spruit ven TINne en jan(US) is hedenmorgen 19 februari 2011 om vijf voor vier uur geboren in Deinze. Als naam hebben ze wel een originele gekozen, namelijk de samentrekking van hun namen. Maar niet getreurt... 'Tinus' is ook de afkorting van "Martinus", een Latijnse naam, waarvan het tussenvoegsel '-in-' een verkleinvorm aanduidt; in dit geval van Martius = 'aan (oorlogsgod) Mars toegewijd of toebehorend'.
 |
| Onderwerp : Rustige Tinus... |
Het was midden in een winter, die veel strenger was dan gewoonlijk. Vele mensen stierven van de kou. Op een dag moest Martinus in Amiens zijn. Martinus was soldaat in het Romeinse leger. Sinds kort had hij over Christus gehoord; en hij was van plan diens voorbeeld na te volgen. Onderweg kwam hij veel mensen tegen die leden onder de strenge kou. Alle kleren die hij kon missen, gaf hij weg. Zo bereikte hij de stadspoort van Amiens. Hij had alleen nog maar zijn soldatenmantel en zijn wapens. In de poort zat een bedelaar, die helemaal geen kleren aanhad. Martinus
zag hoe hij de voorbijgangers smeekte om hem te helpen en medelijden met hem te hebben. Maar ze liepen hem allemaal voorbij. Martinus begreep dat hij iets moest doen. Maar wat? Hij had immers alles al weggegeven. Toen trok hij zijn zwaard en sneed zijn mantel middendoor. Hij gaf de bedelaar de ene helft. De rest sloeg hij zelf weer om zijn schouders. Er waren omstanders die Martinus uitlachten, omdat hij er in die halve mantel belachelijk uitzag. Maar anderen schaamden zich, omdat zij veel meer hadden dan die soldaat, en toch de bedelaar niet geholpen hadden.
's Nachts toen de mensen sliepen, had Martinus een droom. Hij zag Christus vóór zich staan, nogal raar gekleed. Christus zei tegen Martinus: 'Bekijk Me eens goed.' Toen zag Martinus, dat Christus het stuk mantel droeg dat hij aan de bedelaar had gegeven. En hij hoorde Hem tegen de engelen zeggen: Martinus heeft nog maar pas van Mij gehoord; maar toen Ik naakt was, heeft hij Mij meteen gekleed.' Zo blijkt het waar te zijn wat Christus over zichzelf vertelt: 'Wat je aan de minste van de mensen doet, dat doe je aan Mij!'
Als onze kleine Tinus zijn groot voorbeeld volgt zal het een straffe gast worden!!!
Spijtig genoeg ben ik nog te ziek om de kleine te gaan bezoeken en de fiere ouders persoonlijk geluk te gaan wensen, maar vandaag zullen we waarschijnlijk "de grote zus" al even te zien krijgen en kunnen we die toch al feliciteren met haar 'kleine broertje'...
Ondertussen heb ik al wat foto's gekregen via Bart, maar we zijn nog steeds niet in Deinze geraakt... We willen moeder en kind niet besmetten met het virus waar we nu al meer dan een week mee zitten! Geniet ondertussen al maar van de foto's!
 |
| Onderwerp : Moeder en zoon in de kliniek... |
 |
| Onderwerp : Tinus met zijn knuffel |
 |
| Onderwerp : Fiere grote zus... |
 |
| Onderwerp : Het 'grote zussen" geluk kan niet op! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten