'k zit precies wat in een sukkelstraatje...
Alles is begonnen op 23 september 2011 toen ik bij het vellen van 12 dennen er ééntje bijna op mij gekregen had. Gelukkig is die juist naast mij gevallen, maar toen hij neerkwam en eventjes terug ophoog wipte heeft hij mijn rechterhiel geraakt, met als resultaat een ferme blauwe voet. Nu begint die stilaan te genezen. Ik heb tot vorige zaterdag geen vaste schoenen kunnen dragen vanwege de drukkende pijn. Op zaterdag 24 september ben ik dan nog bij onze Koen gaan helpen met het afbreken van de keuken...
Op 10 october heb ik dan een spierscheur opgelopen aan mijn linkerkant (onder de borstkas) en dit door te hoesten en plots met opgespannen buik te niezen. Ik wist niet dat dit kon, en dat die zo'n pijn kon doen. We zijn dan naar Edegem geweest en ik heb mij de hele dag rustig gehouden, maar het beterde niet. 's Avonds heb ik genoten van een warm ligbad en het leek veel beter, tot ik bij het afdrogen weer moest niezen... en lap ik had het terug en nog erger zitten! De volgende dagen hoopte ik dat het vanzelf wel zou weggaan, maar dat was niet het geval. Dan maar op 13 oktober naar de dokter en die stelde de diagnose van de "spierscheur" vast en ik kreeg IBUPROFEN als pijn stiller. Niettegenstaande deze tegenslagen heb ik dan zaterdag 15 oktober bij onze Koen gaan helpen het puin (ongeveer 2ton) van de keuken naar het containerpark te brengen.
De 19e oktober voelde ik mij mottig. Mijn buik deed pijn en ik had het gevoel dat ik mij niet stevig op mijn benen voelde. Ik dacht dat het de combinatie van Ibuprofen met mijn andere medicatie kon zijn. De dokter gebeld en die raadde mij aan om dan met de Ibuprofen te stoppen en DAFALGAN in de plaats te nemen. 's Anderendaags ben ik dan terug naar de dokter geweest om bloed te trekken (dat was al langer gepland). De uitslag hiervan was dat "alles normaal" was, geen afwijkingen dus. De zaterdag 22 oktober wanneer we ons aan het gereedmaken waren om naar het feest "FONS 70" te gaan bekeek MJ mijn linker buik en schrok dat ze er een blauwe plek van 25 cm lang (van mijn navel tot mijn zijkant) en 5 cm breed zag. Dat ik combinatie met de buikpijn deed mij een beetje schrikken en ik besloot van voor 's maandags 24 oktober terug een afspraak te maken. De dokter zei toen dat hij dit niet kon verklaren, maar dat het ernstig kon zijn. Hij verwees mij door naar de dienst "gastro-enterologie" van het UZA. Toen ik belde voor een afspraak bleek dat ik daar niet onmiddellijk terecht kon. Men zei me dat ik me dan maar moest aanbieden aan de dienst "SPOEDGEVALLEN" Wat ik dan ook in de namiddag deed.
Daar heeft Dr. DEMEYER mij voortgeholpen en mij doorverwezen voor een ECHOGRAFIE. Volgens de radioloog was er geen 'inwendige bloeding". Dat was genoeg voor Dr. Demeyer om mij geruststellend terug naar huis te sturen. Indien er terug problemen zouden zijn zag hij mij graag terug... Gisteren in de namiddag kreeg ik dan krampen in mijn onderbuik en tegen 's avonds waren die niet te harden. Ik nam mijn koorts en had 38°C. 'k Heb een Ibuprofen genomen en ben gaan slapen. Vanmorgen voelde ik mij iets beter (geen koorts meer), maar toch nog altijd een pijn in mijn onderbuik, en met moeilijkheden om te wateren. MJ denkt aan een acute Prostatitis (dat heb ik in oktober 2005 ook gehad, en volgens haar had ik dezelfde pijnen nu). Ik heb dan maar een afspraak gemaakt met de dokter voor morgenvroeg 9:15 uur en hoop dat al die miserie vlug voorbij is.
